Marjolein – Eetlekkeranders

Mijn verhaal

Ik ben Marjolein Eikenboom. Ik ben de oprichter van ‘Eet lekker anders’. Ik maak de meeste recepten en schrijf de meeste blogartikelen. Ik ben 5 jaar geleden vanwege mijn gezondheid anders gaan eten. Wat een zoektocht was dat! Hoe kun je nog lékker eten als je nog maar weinig kunt of mag eten?

Ik wil graag anderen helpen in hun zoektocht. Hieronder mijn verhaal.

Ik woon met mijn man en dochter in Rockanje, een klein dorpje op één van de Zuidhollandse eilanden. Ik weet sinds 2019 dat ik de ziekte van Lyme heb. Toen ben ik gebeten door iets, mogelijk een teek, maar ik denk zelf dat het een spin was. De beet had een enorme kring tot gevolg: een kenmerkend symptoom van Lyme. Maar de kring werd niet herkend door de huisarts. In dat jaar ben ik zo ziek geweest dat ik dagenlang niet uit ben kon komen. Ik viel 30 kilo af, moest een blinddoek om omdat ik niet meer tegen licht kon. Ik moest oordoppen in omdat ik niet tegen geluid kon, maar had tegelijk een scherpe pieptoon in mijn linkeroor (tinnitus). Ik kon geen gesprek meer vieren en haalde woorden door elkaar (afasie). Meerdere keren vond ik mezelf terug op de vloer. Dan was ik weer flauw gevallen. Uiteindelijk heeft een vervangende huisarts een Lyme test gedaan. Positief. De behandeling werd gestart, maar waarschijnlijk te laat. Ik ben nog steeds ziek.

Soms denk ik dat ik misschien al eerder Lyme heb gekregen. Toen ik 19 was ben ik behandeld voor de ziekte van Hodgkin. Daar ben ik nooit zodanig van hersteld als de artsen hadden verwacht. Ik kreeg rare symptomen die eigenlijk niets met de kanker behandeling te maken konden hebben. Wellicht ben ik zo erg door alle chemo en de bestralingen verzwakt, dat een eerdere, latente Lyme besmetting kon opvlammen. Ik was jarenlang moe, vaak grieperig, had vreemde spierpijnen en lag soms dagen op bed. En dat werd na de beet in 2019 alleen maar erger: alles deed pijn.

Nadat ik positief getest ben, heb ik antibiotica gekregen. Helaas te weinig en vooral: te laat. Ook een langere kuur in het ziekenhuis kon mij niet meer helpen. Inmiddels heb ik verschillende behandelingen bij een complementaire lyme arts gehad waardoor ik mijn leven weer terug heb. Maar zoals gezegd: ik ben nog steeds ziek.

Ik ben ook anders gaan eten! Pfff, dat was best zwaar. Je bent al ziek en dan moet je je ineens gaan verdiepen in een totaal andere manier eten. Ik ben veel gaan lezen, rondvragen en vooral: uitproberen. Ik kwam er achter dat veel mensen met ook langdurige klachten dezelfde zoektocht hebben: bij auto-immuunziekten zoals Hashimoto en MS, maar ook bij (nog) minder begrepen aandoeningen als MCAS, fybromyalgie en ME. Door long covid is er nu wel een verzamelnaam voor deze aandoeningen: PAIS, oftwel Post Acuut Infectie Syndroom. De ziekte lijkt voorbij het acute stadium: maar waarom hou je dan nog zoveel klachten?

Bij veel van de PAIS ziektebeelden kan het helpen je eetpatroon aan te passen. Deze website is het resultaat van mijn zoektocht naar wat voeding voor mij kon doen. Ik wilde in eerste instantie alles wat ik had uitgezocht alleen delen met mijn mede Lymies. Eind 2022 heb ik besloten de website te professionaliseren. Daarom heb ik een hele nieuwe website gebouwd. Gericht op meerdere diëten en intoleranties. Ik verwacht dat de site flink zal blijven groeien. Want anders eten blijkt hartstikke leuk als je er eenmaal mee bezig bent!

Hoe eet ik?

• De eerste stap was glutenvrij en zuivelvrij. Gluten (eiwit in granen als tarwe en rogge) en caseïne (eiwit in zuivel) werken ontstekingen in de hand omdat ze de natuurlijke werking van je darmen kunnen verstoren. Bij een lekkende darm is het verstandig dit eens een tijdje weg te laten en kijken wat het voor je doet.
• Een tweede stap was het schrappen van geraffineerde suikers (niet alleen witte suiker, maar ook wit brood en pasta).
• Een derde stap was het besef dat suikers ook in goede dingen zitten, maar dat mijn darmen niet met alle suikers om kunnen gaan. Door het FODMAP dieet weet ik nu dat ik beter niet te veel knoflook, ui, kool, bonen of dadels op een dag kan eten. Gedoseerd, dan verdraag ik het prima.
• Mais en soja zijn vaak gemodificeerd en at ik daarom eerst met mate. Dat werd steeds minder: deze weglaten heeft weinig effect op wat je nog wel mag. Soms een handje popcorn (hé, het moet wel leuk blijven) en als er onderweg alleen sojamelk is voor mijn latte, dan neem ik dat wel gewoon.
• Verder ben ik aanzienlijk geminderd met varkensvlees. Ik eet het nog wel, maar heel bewust. Goed gemarineerde spareribs van gezonde, vrij wroetende varkens kan ik niet aan me voorbij laten gaan. Ander vlees eet ik ook maar wel het liefst van grasgevoerde koeien of van échte buitenkippen.
• In fases heb ik ‘strenger’ gegeten, bijvoorbeeld keto of paleo. Maar ik merk dat ik na zo’n periode soms toch weer behoefte heb aan bepaalde producten. Ik probeer dus goed te voelen wat het is dat mijn lijf op dat moment écht nodig heeft en wat ik beter nog een tijdje kan laten.

Ik kook graag en ik hou nog meer van eten. Het liefst een beetje oosters of mediterraan. Dus met veel specerijen en kruiden. Daar is eigenlijk niet veel aan veranderd. Maar inmiddels kook ik creatiever. Ik bak mijn eigen ‘brood’, maak bottenbouillon en smoothies met verse groenten. Ik vind heel veel van wat ik nog wel kan eten ook ontzettend lekker (gelukkig). Maar dat betekent niet dat ik al het andere niet mis. Stel je voor: haalt je man net een heerlijk ruikende, zelfgemaakte brownie uit de oven (en bij hem is dat absoluut met gewone suiker en met tarwemeel). Zeg jij dan altijd nee? En als hij een tosti maakt, en de geur van gesmolten kaas de keuken vult. Zeg jij dan nee? Het wordt een stuk makkelijker als je een lekker alternatief hebt. Daarom heb ik me suf gezocht naar echt lekkere recepten met andere ingrediënten. Die vond ik lang niet altijd, of maar half, dus heb ik soms mijn eigen draai gegeven aan bestaande recepten, met nieuwe ingrediënten. Als ik die met anderen kan delen via deze site word ik daar blij van. Ik hoop jullie ook!